Ter Publicatie Aangeboden Recensies.

Ter publicatie aangeboden recensies:

Hierbij recensies van mij voor publicatie:

Recensie van de track “Mensen” van de 3Js:

Dit is geen rijmelarij van likmevestje! Geen voorspelbare rijm en toch simpel, mooie/vrolijke/pakkende melodie, inhoud qua tekst bijzonder mooi….Ik deel ‘m voor jullie. Hij is leuk is nog zacht uitgedrukt: Hij is eerder heel mooi! 3JS Video is leuk. Godley en Creme gebruikte een onderdeel van deze video als idee ooit eens in de gehele clip: “Cry”. Mooi gedaan! “Mensen” is muziek met een boodschap. Goede positieve invalshoek! “Vooral Doorgaan” zou Barrie Stevens zeggen! 1f61b.png Als Barrie Stevens zegt, is het goed. Als Boudewijn Büch het gezegd had tijdens zijn leven, kon je nooit zeker weten of het cynisch bedoeld was of niet. (Zijn boeken zijn doorspekt met cynische humor). “Mensen” in zijn geheel, inhoud-tekst-goede lopende rijm-video-zang-sound, is heel goed gedaan! En: Rob Stenders : Iedereen hoort erbij zeggen de 3JS, dus ook mensen als Dries Roelvink!

De Dollangangerserie van Virginia Andrews.

Een boek wat je in 1 ruk uit wilt lezen, maar dat gaat niet:  Het is te dik.

Terwijl het eigenlijk een ziek boek over haat en wraak is.

Desalniettemin, of juist daardoor,  weet de schrijfster de spanning er goed in te houden.

Een onverwacht einde, maakt het ‘plot’ compleet. Het past er wel bij!

Een luguber boek wat je niet loslaat!

Hier een plaatje van  boek 1 uit de serie:

5c87ba43260b6511a6329861af51573b_medium.

https://tallsay.com/page/4294995447/voorwaarden-en-vrijwaring-bij-publicaties

c747b230dca449dcb71a28861182fb4c_medium.

Recensie van het boek: “Toen ik je zag-Mijn leven met Antonie”-Isa Hoes.

Laat ik beginnen te vertellen dat ik heel erg op kijk tegen Isa Hoes als persoon en nog.

Eigenlijk begon ik hierdoor het boek met de verkeerde intensie te lezen van: “Nou Isa heeft vast wel het antwoord voor me over waarom mensen die zelfmoord plegen dit doen.

Ik heb het zelf ook al vaak in mijn vriendenkring meegemaakt, maar ik dacht Isa heeft  het nu ook van dichtbij meegemaakt en zij weet vast waarom mensen dit doen nu.

Dus ik begon het boek met de verkeerde intensie te lezen.

Toen ik het boek uithad kwam ik tot de conclusie dat Isa ook haar vragen had en dus ook gewoon een mens was en niet, zoals ik haar op een voetstuk had geplaast, een God.

Wat ik wel van Isa had geleerd was, dat je dingen los kunt laten en dat er dan beter mee te leven valt.

Ik heb Isa nog op een voetstuk staan nu, maar meer als mens.

Isa schrijft het boek op een makkelijk-leesbare-manier, alhoewel ik het iedere half uur even weg moest leggen doordat ik het me zo aantrok.

Een boek kan dan, behalve interessant, ook zwaar zijn.

Je leert ook dat het leven van een artiest ook niet altijd over rozen gaat, al wil de buitenkant je dit soms wel doen geloven.

Maar uiteindelijk is dit altijd schijn als bij jezelf een goed te rade gaat.
Want we zijn toch allemaal mensen? Met hun up’s en down’s?

Je hoeft artiesten echt niet te benijden hoor want hoge bomen vangen weer veel wind!

Respect voor Isa! En zeker ook voor de Vlinder en Merlijn!

Ik heb echt wat aan dit boek gehad. En nog. Er zijn verschillende situaties in je leven die je niet accepteren kan, maar dan kun je die loslaten!

Dan heb je ook geennegatieve energie!

Dank je Isa voor het delen van je emoties en je leerprocessen!

ik herken er veel in!

0702629e74f0ecbbb6783bb705b8cecf_1407666

Aanverwante artikelen:

Mailwisseling tussen Antonie en Erwina.

Gedicht voor Isa en de kids.

Nog een reactie van Antonie.

Recensie van : “Dansen in de Hemel” van Michael Pilarczyk.

“[Een ziekte…..Het komt als een indringer in je lijf….]”.

(Erwina Hoogendijk, 1993).

Dat kun je wel stellen ja: Ziekten:

Dààr vraag je niet om; Die krijg je zo. Gratis!

Het boek gaat over het leven van Michael en Lisa en meer, en later ook over Donna.

Het boek vertelt je in het begint al iets over het eind, toch is het een verassend eind waarin maar weer blijkt hoe belangrijk acceptatie is, van de dingen die je overkomen.

79bceab5d63cc07d9f94cab40ee0dcc9_medium.

Acceptatie maakt het leven meer draagbaar en ook al eindigt het boek met een dood van iemand, probeer er dan als nabestaanden nog het beste van te maken door in het nu te leven.

 Dàt is de boodschap van dit boek.

Ondanks het serieuze verhaal moest ik toch even lachen om de zin op bladzijde 125:

“De paparazzi kunnen met een telelens tot in detail zien welke kleur een Marsmannetje op mars zit te ‘schijten’, maar een beetje fatsoenlijke foto van Isabelle en mij konden ze niet maken, dat begreep ik niet”.

Je moet wel  fantasie hebben om tot een dergelijke uitspraak te komen!

Maar goed: Een gevoelig boek met een boodschap  dus! Een keertje moest ik zelfs even een traantje wegpinken!

http://www.PinaJones.com voor meer!

Pina Jones leest voor uit: “Dansen in de Hemel”, 2.

Pina Jones leest voor uit “Dansen in de Hemel” 3. (Andere episode).

Een ziekte het komt als een indringer in je lijf….(Schrijfopdracht van McDonaldhuis met als thema: “Een thuis ver van huis”).

Gediscrimineerd door ziekte.

Gediscrimineerd door ziekte 2.

Steun door geloof bij mijn ziekten.

Voordracht eigen gedicht.

ff01b01ccbb2863433962b55926af258_1408029

Recensie van het boek: “Kortsluiting” door Jeroen van Inkel.

Het boek gaat over Vrank van Houten, een DJ, die aan de drugs gaat en vervolgens vreemd gaat.

Een gedeelte van dit boek is autobiografisch, dus Jeroen zegt ook eerlijk in een interview met Tineke dat hij voor dit boek dat hij voor een gedeelte van het boek uitgebreid research heeft gedaan.

Hiermee doelt hij (volgens mij) op het gebruik van drugs.

Het is Jeroen’s humor om dat zo bij Tineke te brengen en ik moest daar dan ook weer flink om lachen.

Ik hoop dat het gedeelte waar Vrank in aan wurgsex doet, niet biografisch is, anders schrik ik daar toch danig van.

Vrank gaat dus meerdere malen vreemd in het boek en dat vreemdgaan is ook wel grappig beschreven.

Bijv.: Terwijl de ene vrouw bijna stikt door de wurgsex gaan Vrank en een andere vrouw gewoon verder met sexen. De show/party must go on?

Dit vreemdgaan krijgt nog een verassend staartje: Het boek heeft hierdoor een open eind.

Een einde zoals alleen van Inkel kan bedenken!

Heel mooi geschreven.

Ik ben nu bezig in boek 2, “Verwarring”.

Nu al benieuwd naar het eind! 

2d93a0fe80fb7f73970a6214de42c595_medium.

Genesis-Karen Slaughter.

Dit boek is echt een aanrader. De dader in dit boek is ongewild een kwade genius omdat hij zijn praktijken om andere redenen beoefent dan een andere crimineel vaak zou doen. Nl. om de kick van de misdaad. Een onverwacht eind en heel spannend!
Mooi boek!

Boekbespreking: ”Ik zal nooit meer huilen’ door Nicky Cruz.

Een mooi, waargebeurd verhaal. Het verhaal van een jongen die in de ghetto’s opgroeide , daar hoofd van een bende werd en uiteindelijk bekeerd werd. Een ontroerend boek. Laat je niet weerhouden verder te lezen door de negatieve sfeer in het begin die als een schaduw over het boek hangt; Dar is aleeen het begin en het midden van het boek. Je ziet ook dat Nicky, de hoofdpersoon van dit boek, na zijn bekering opeens later een dieptepunt krijgt. Gelukkig dat het boek zo eerlijk is over geloof! Het is niet alleen Prijs de Heer en Hallelujah! Dat komt in dit boek duidelijk tot uiting. Al met al een eerlijk boek.

SCORPIONS-Moment of Glory.

Het begint met Hurricane 2000, je raadt het al het is een soort the best of, maar dan met een orkest.

Op zich kan ik dit best waarderen, zij het dat ze dit éénmalig doen zo met een orkest.

Hierna of vlak hierna is het nummer “Moment of Glory” aan de beurt wat de nieuwe single wordt.

Een knap stukje werk weer van Klaus Meine en zijn mannen. Het nummer doet een beetje pompeusachtig aan, maar is er daarom niet minder om.

Het nummer “Wind of Change” is in deze klassieke vorm begin­nend met een beetje zeikerig intro, naar ik meen met violen.

Dan moet je misschien wat meer van klassiek houden denk ik.

Verder kan ik de overige nummers wel waarderen en het nummer “Here in my heart” klinkt weer ouderwets SCORPIONS-balladesk- gevoelig. 5 sterren moeilijkheidsgraad om deze cd te maken en 6 sterren luisterwaarde in een categorie waarbij 6 sterren als maximum gegeven kan worden.

Ozzy Osbourne-Ozzmozis.

Beetje oude cd, maar wel de moeite waard.

Het begint al direct met de stevige rock van ‘Perry Mason.’ Direkt daarna het sterkste nummer van de cd: ‘I just want you.’
Goede teksten, vooral door het dubbelzinniger en daardoor dieper gaande ‘See you on the other side’.
Eigenlijk zijn alle nummers wel ontzettend goed van deze cd en door de goede zang van Ozzy nog eens helemaal waanzinnig te pruimen.
De zang van Ozzy bestaat vooral uit de lange, zeurderige-maar wel mooie-uithalen aan het einde van de zinnen.
Dat hij zo’n beetje zijn geheel eigen stijl van zingen en muziek maken heeft, wordt door deze cd nog eens overduidelijk gemaakt en dat is zeker niet in het nadeel van Ozzy

Parken en Woestijnen door M. Vasalis:

Leuk klein gedichtenboekje om kado te geven. 
‘De idioot in het bad’, een titel uit het boekje van een gedicht, is nieuwsgierigmakend.
Het bovengenoemde gedicht valt, evenals de andere gedichten, dan ook niet tegen.
Leuk geschreven!

Recensie: ABBA-SUPER TROUPER. 

Muzikaal gezien een hele mooie cd. Ik kende hem al van zo’n zeg is 30 jaar terug. Maar de lp die ik me er toen van had aangschaft, zat nu alweer vol krassen. Dus heb ik nu besloten hem opnieuw op cd aan te schaffen. 
Alhoewel ik in de loop van de jaren qua muzieksmaak wat harder ben geworden (SCORPIONS, PETRA, ALICE COOPER, OZZY O.) kon ik deze cd ook nog wel waarderen. Ik ging er eens uitgebreid voor zitten. 
Het 1e nummer gaat duidelijk over de ontwikkelingen die in die periode bij beide stellen van het groepje ABBA plaatsvonden. Het wordt allemaal wat verhuld door een verhalende manier van schrijven, die ons, in dit nummer vertelt over het showbizzleven. 
De tekst is vanuit de Hij-vorm geschreven. (Dat klopt). Maar het wordt een beetje vreemd als je merkt dat het dames zijn die zingen over women, verderop in de cd. 
Dan, het 2e nummer, “Winner takes it all” zie je dat halverwege ook wordt geprobeerd een aardige switch aan de tekst te geven (wat overigens ook gelukt is) door opeens te gaan schrijven vanuit de Zij-vorm. Hier krijgen de schrijvers dus toch in de gaten wat ze doen. 
Maar o, daar kunnen we ook mee experimenteren. Dit zien we dan ook, al meelezend, als gedachte bij het schrijversduo opkomen; In “Happy New Year” en “Old Friends” zien we dan ook opeens de Wij-vorm. Het blijkt een leuk effect te hebben, zoals ik het ervaar, dan. In “Me and I” gaat het over een gespleten persoonlijkheid die de schrijver denkt te hebben, in zich. 
Deze ideeen, deelt hij met, zo hij schrijft, “Good Ol’ Dr. Freud”. Ik denk eerder dat het een menselijke trek is om tegenstrijdig met dingen te zijn in je eentje. Mijn mening hierover is het volgende: De mens is 1 groot vat vol tegenstrijdigheden. Dit heeft niks te maken met een gespleten persoonlijkheid. 
Om dit stukje te begrijpen moet je misschien eerst het: “Me and I” lezen. Over het algemeen is er wel veel humor verwerkt in de teksten. 
Tenslotte mijn eindzin, over “Me and I” in het bijzonder maar ook het gehele album: We doen toch allemaal wel dingen die we soms liever niet zouden willen doen? (Hier doel ik op die tegenstrijdigheid). Het maakt allemaal niks uit; Je doet soms iets met tegenzin. 

Pina, 2009.

 Er is soms een nacht

vol van tranen en verdriet

waarop je de zon, maan en sterren

niet ziet

Maar vergeet nou maar nooit

Donker is ook maar schijn

dat ze er echt  allemaa

heus nog wel zijn.

Lars van de Wref

Reactie Pina Jones:

En ook al is het donker:
je ziet altijd wel 1 ster die aan de hemel flonker(t).

Ook als je goed kijkt kun je een glimpje van de maan vaak nog wel zien;

En dan weet ik ook weer dat ik het volgende verdien:

 In het donker: In dat-nog zo iele-maneschijn:

Is het vaak ook nog erg fijn!

Het verdriet is dus een gevoel van schijn:

En dan merk je inderdaad:

Dat alles en iedereen er nog zijn!

Je voelt en proeft dan:
Hey dit is echt:

Dit is  nu het geluk

waar ik voor vecht!

Hoe donker ook de nacht:
Weet er is toch een licht

dat geduldig op jou wacht…..

Boekbespreking: ‘Roerloos’ van Joy Fielding. 


Over een vrouw die in coma ligt en toch alles om haar heen hoort. Zij hoort op een gegeven moment een plan tegenover haar beraamd worden hoe ze vermoord zal worden. De vraag is: Kom zij hier levend doorheen? Lees zelf en huiver! Een echte aanrader!

Recensie van 7TD op Het Borfts Lentefestival.

Weer een schitterend optreden gezien op het Borfts LenteFestival.

Ditmaal van & Thirsty Days (7TD). Goede eigen nummers en goede performance!

Ook de covers werden goed gespeeld!

Ik schoot wat grappige filmpjes:

Filmpje 1.

Filmpje 2.

Filmpje 3.

Filmpje 4.

Filmpje 5.

Filmpje 6.

Filmpje 7.

63dd96cba7a8ce953e630add589f3466_medium.

Recensie van de CD “Your Love” van Ruben Blijd.

Ik heb me de cd “Your love” van Ruben Blijd aangeschaft.
Gave cd!

Hele gave nummers. Het Evangelie in een eigentijds jasje gestoken!

De gastzangers, of het nou solo-artiesten, groep of koor zijn, zijn met zorg gekozen, want die verstaan ook hun vak.
Hier wil ik ook even met name de gastzangeres Eline Bos bijnoemen, wat een mooie stem! Het nummer wat zij samen met Ruben zingt, is natuurlijk ook al heel erg mooi.

Het was leuk His Revelation weer eens te horen, temeer omdat ik daar de 1e 3 manden vanaf de oprichting in 1978(?) ook opgezeten heb. Ik ben dus een lid van het 1e uur!
Bestaat His Revelation nog? Zou wel erg leuk zijn…..

Terug naar de cd; Ruben verstaat dus ook zijn vak en volgens mij meende ik wat rap te horen, wat ik erg grappig gedaan vond.

Nee, Ruben, petje af en ook voor de mensen achter de schermen….(!)

Over de cd’s: “I’m at your mercy” en “To my home” van Double G.

Jaha, want deze cd’s heb ikook! 

Van de 1e cd vind ik: “And this is love” echt een uitschieter. Ik kende het nummer niet en zag ook dat het geen nummer van Double G. zelf was.
Het is echt heel gevoelig gezongen met, wat in alle songs van Double G. trouwens zit, een goede harmonie tussen de zangers in de zanglijn. Goed op elkaar afgestemd!
Er wordt veel werk van Keith Lancaster gebruikt, een naam die mij onbekend was. Maar liedjes schrijven kan-ie-!

Op : “To my home” is “Roll the stone away” een mooi Paasnummer geworden, wat je natuurlijk ook heel goed buiten Pasen kunt draaien.
“Everybody said” is lekker ritmisch en nodigt uit tot meezingen. 😉
Het nummer “I feel good” dat iedereen natuurlijk kent van James Brown is omgetoverd tot een mooie a acappella.

“Lean on me” is onder andere ook gezongendoor George Michael, daar ken ik het van. Ook goed ten gehore gebracht door Double G.

Kortom een knap staaltje werk van de heren van Double G.

Als jullie later beroemd zijn, denken jullie dan nog eens aan mij? 😉

Celblok H.

Vanavond de laatste van deze, helaas keiharde-superrealistische-, serie gezien.

Prachtig onvergetelijk spel van de dames en heren; Vooral van Isa Hoes en Eva van de Wijdeven en Eva Poppink.

Het was een heel mooi geschreven en mooi gespeeld stuk. De duistere kanten van het gevangenisleven worden hierin belicht.

Hoe raar kan het lopen? Dat zie je in deze serie.

Huiveringwekkend en ijzig spannend tot het laatste moment toe!

Ik zie Suus, gespeeld door Isa Hoes, niet als een crimineel, maar ik vind ook dat veel criminelen slachtoffers zijn van de maatschappij.

Ik heb niet zozeer van het verhaal genoten (ook) dan wel van het spel van de acteurs en acrrices!

Well done Blok H cast!

f3315fcca3bd08d1cf302ff08e5aa460_1399420
10fd8f920ee85439311be22fae419664_1399420
21623737b1b0448e3b57706bb9e11782_1399424
35bbcaaebc3d5168dac09a6ee2729d80_1399424

Klik hier voor aanverwant artikel:

Mailwisseling met Antonie Kamerling.

De Dollangangerserie van Virginia Andrews.

Een boek wat je in 1 ruk uit wilt lezen, maar dat gaat niet:  Het is te dik.

Terwijl het eigenlijk een ziek boek over haat en wraak is.

Desalniettemin, of juist daardoor,  weet de schrijfster de spanning er goed in te houden.

Een onverwacht einde, maakt het ‘plot’ compleet. Het past er wel bij!

Een luguber boek wat je niet loslaat!

Hier een plaatje van  boek 1 uit de serie:

5c87ba43260b6511a6329861af51573b_medium.

Boekbespreking van de hand van Pina Jones.

Recensie van het boek : “Het parfum” van Patrick Süskind.

Absurd.

Het boek spreekt mij heel aan omdat het over het absurde reukvermogen van de hoofdpersoon Jean
Baptiste Grenouille gaat, terwijl mijn reukvermogen ook zodanig is dat als het een sterke geur is, dit
zo doordringend kan zijn voor mij,-juist doordat ik zo’n sterk reukvermogen heb-dat ik er, bij een sterke geur,  panisch van kan worden.

Thema.

De hoofdpersoon in het boek heeft een absurd reukvermogen, en reuk, dat is daardoor een beetje het
centrale thema van het boek.

Het verhaal.

Een verhaal dus, rondom reuk en reukvermogen.

Kracht van het boek.

Niet alleen Grenouille’s reukvermogen is absurd, het hele boek is een volkomen absurd verhaal op
de keeper beschouwd.
Maar juist het absurde van het verhaal is de kracht van het boek. Hierdoor is het boek
superspannend geworden.

Humor.

Als je het uit hebt, moet je lachen om de laatste zin. Ik zat in mijn uppie hardop te lachen.
De schrijver besluit het boek met zijn humor.

Kunst.

Prachtige volzinnen van de schrijver en de rijke fantasie van deze zelfde schrijver, maken het
boeksamen
met de bovengenoemde facetten-tot een leesgraag geheel.
Kortom: Een stukje literaire kunst!

Aanrader.

Het boeit echt tot het eind en ik kan het een ieder aanraden!

Waarschuwing!

Als je echter niet tegen spanning kan, zou ik je het boek afraden. Maar dan ook dan alleen!

Tot slot:

Lekker om te lezen in de avonduren om vervolgens bang in bed te kruipen (!)

Laat je vooral niet kisten voor je er echt geweest bent, lezers, houd moed tijdens het lezen! Het boek is het nagelbijten waard!

Mijn leven als hond door Martin Bril:

Dit is een heel interessante manier van schrijven, zoals Martin Bril dat hier doet; De ikvorm
in het voorwoord is een hond.

Dat nodigt nog eens uit tot lezen (!)Aangezien ik een dierenliefhebber ben, heb ik van dit boekje
genoten, aangezien het hele boek over dieren gaat.

Het boekje is uit…jammer…maar het was wel smullen geblazen.
Jammer dat de schrijver is overleden. (2010).

Boekbespreking: ‘Het Meesterstuk’ door Anna Enquist.

Mooi boek. In eerste instantie denk je dat Lisa, de psychaiater, de hoofdfiguur is, maar een beetje
ergens middenin en aan het eind helemaal, blijkt dat Johan dat is.

Het gaat over de kunstschilder en zijn werk. Aan het eind neemt het verhaal een plotselinge
wending, maar hierdoor werd het juist spannend.
Ik heb geen verstand van schilderijen en houd er ook niet zo van, maar dat hoeft niet om van dit
boek toch te kunnen genieten.
Misschien herlees ik het over een paar jaar nog eens….

‘Büch-recensie’ van ‘Goethe en geen einde’ van Pina uit 1992.

Ja, van de week dit boek gekocht. In 3,5 uur achter elkaar uitgelezen.
Ik kan Büch nog wel een beetje bijhouden, maar dan op zijn gedichten en werken over Goethe na
dan!

Graag had ik in dit boek iets gelezen over:
‘Goethe en zijn woordkeus’
en:
‘Goethe en de kalligrafie.’
Ja Büch, het kan nog gekker.

Het boek zit vol tegengesteldheden en toch weet Büch deze allemaal tegenover elkaar te plaatsen
en van beide kanten deze tegengesteldheden te belichten.

Ik lees over Goethe en Charlotte Buff, maar daarvoor las ik nog van Goethe en de homosexueel.
Okee, dat kan, een ander voorbeeld;

Wat te denken van de volgende tegengesteldheden in het boek (Let op: Ik gebruik dus niet de term
‘tegenstrijdigheden’)!
De tegenstelling:
Hond-kat.
Een kat is te vergelijken met de uitwerpselsen van een paard, (eigenlijk nog erger dan
hondenpoep); Dus mensen; Schrijven!

Een hond is zo’n heerlijk dier dat je hem bijna in je mond zou doen. Een kat is dus een uitwerpsel
en een hond een inwerpsel. Dat is tegenstelling nr.1.
(Hiermee wil ik echter niet zeggen dat honden gegeten moeten worden)!

Tegenstelling 2:
Büch heeft het over Goethe en alerlei van facetten van het leven en vrij vaag en beperkt over
Goethe en de dood. Nog een tegenstelling dus.
Waarom niet iets als tegenstelling op blz 242 (“…..Ik zou haast aan buitenaardse krachten gaan
geloven….”) dat nogal occult aandoet, als ‘Goethe en de Bijbel’. Dan heb je ECHT alles gehad,
Büch!

Verder als ik het goed begrepen heb, wil Büch de dood laten toebehoren aan de romantiek. Nou
Büch, ik vind dit dus zeer zeker geen romanitek.
En ik denk dat, als Büch dat dan tenminste denkt, dat hij nog wel van die mening terug zal
komen….

Boekbespreking: ‘Ik zal nooit meer huilen’ door Nicky Cruz.

Een mooi, waargebeurd verhaal. Het verhaal van een jongen die in de ghetto’s opgroeide , daar
hoofd van een bende werd en uiteindelijk bekeerd werd.

Een ontroerend boek.

Laat je niet weerhouden verder te lezen door de negatieve sfeer in het begin die als een schaduw
over het boek heen hangt; Dat is alleen het begin en het midden van het boek.

Je ziet ook dat Nicky, de hoofdpersoon van dit boek, na zijn bekering opeens later een dieptepunt
krijgt.

Gelukkig dat het boek zo eerlijk is over geloof! Het is niet alleen Prijst de Heer en Hallelujah!
Dat komt in dit boek duidelijk tot uiting.

Al met al een eerlijk boek.

Parken en Woestijnen door M. Vasalis:

Leuk klein gedichtenboekje om kado te geven.
“De idioot in het bad”, een titel uit het boekje van een gedicht, is nieuwsgierigmakend.
Het bovengenoemde gedicht valt, evenals de andere gedichten, dan ook niet tegen.
Leuk geschreven!

Boekbespreking: ‘Roerloos’ van Joy Fielding.

Over een vrouw die in coma ligt en toch alles om haar heen hoort. Zij hoort op een gegeven
moment een plan tegenover haar beraamd worden hoe ze vermoord zal worden.
De vraag is: Kom zij hier levend doorheen?

Lees zelf en huiver! Een echte aanrader!

Een open brief naar redacties met een boekspreking daarin:

(Deze inhoud plus gedichten/kwatrijnen staat/staan ook op andere van mijn sites).

Hallo,

Onderstaande mag gezien worden als copy ter publicatie.

Innerlijke kracht.

Je grootste kracht,

zit vanbinnen…..

Als je lacht….

…is dit bezinnen….

Inner power.

Your biggest power,

hides inside.

And if you smile

-there’s no hide.

By Pina Jones.

Also by Pina:

Hoi hoi,

Hierbij 2 bijlagen met gedichten van kwatrijnen geschreven n.a.v. het boek: “Je kunt je leven helen” van Louise L.Hay.

Als je eerst bijlage  “Kwatrijnen 1” uitprint en dan op de achterkant “Kwatrijnen 2” (De kleine versies) uitprint en dan dubbel vouwt tot een A5 heb je een leuk ‘boekje’/gedichtenfoldertje’.

2 Boeken naast elkaar gelegd waaronder 1 ervan de Bijbel is :

Het andere boek wat ik iedereen kan aanraden, doorspekt is van psychologielessen, is :

“Je kunt je leven helen” van Louise L. Hay.

Zelf heb ik hier veel steun aan en werk ermee.

Louise L. Hay leert je naar je zelf te kijken, op een goede manier. Als ik zeg :”Mensen lopen over me heen”

zegt zij : “Nee, je laat over je heen lopen.”

M.a.w. daar moet je zelf mee aan het werk. Dit vind ik een goed uitgangspunt.

Als ik vroeger iemand iets aandeed zei ik :”Ja maar hij/zij….” en dan kwam er iets wat die ander mij geflikt had. Maar het blijft je eigen verantwoording zoals je op die ander reageert.

Ik leer hierbij (in mijn leven) niet alleen uit het boek van Louise L. Hay, maar heb ook veel steun aan de Bijbel. Soms lijkt het of deze boeken haaks tegenover elkaar staan, want in het boek van Louise (Esoterisch/Psychologie-boek) ga je uit van geloven in jezelf en bij de Bijbel leer je geloven in God.

Hoewel het misschien tegenstrijdig is, geloof ik in beiden.

Zoals ik het vroeger het niet door kon hebben als ik het uren over een ander had en daarbij altijd maar de verantwoording bij die ander legde, zo leer ik nu langzaam maar zeker zelf verantwoording te nemen.

Ik wil hier een notitie bijmaken : Zolang je daarin gelooft dat die verantwoording van je eigen daden bij die anderen ligt, heb je (lees : Ik) zulke oogkleppen op, dat als iemand je erop wijst, je het nog niet ziet. Ik had lang tijd niet door waar ik mee bezig was.

Je kunt en wilt het dan ook niet zien denk ik.

Deze beide boeken (De Bijbel en “Je kunt je leven helen”) werken voor mij als het HEE project zou kunnen werken voor een ander.

(Het HEE-project is een project voor en door clienten. HEE staat voor: Herstel, Ervaringsdeskundigheid en Empowerment).

Ik heb hier baat bij.

Waar het in het kort om gaat : Ik nam geen verantwoording voor mijn eigen daden vroeger en legde die verantwoording bij anderen neer waardoor je hele verhalen kreeg van die deed dit en ik deed toen dat….

Uiteindelijk is dat allemaal niet zo belangrijk. Het belangrijkste is dat ik mijn eigen verantwoording bij mij zelf heb leren neerleggen.

En dat zonder deelname aan het HEE-project (!)

Ook werd ik vroeger boos als mensen zeiden : “Je neemt geen verantwoordelijkheid.”

Ik nam verkeerde verantwoordelijkheid en daardoor leek het voor mij of ik teveel

verantwoordelijkheidsgevoel had en dus begreep ik niet wat men bedoelde….

Wat ik pas o.a. leerde op de Alpha cursus, is dat zowel in de Christelijke leer als in de Psychologie men je leert : Je moet eerst van jezelf houden, wil je van een ander kunnen houden.

Daar kan ik dus weer mee aan het werk…..(Want ik heb zelfhaat: Heb je naaste lief als jezelf….dan heb nog wat om aan te werken)!

Ook een blaf van Flip voor jullie,

Groetekes! 

Bijlagen:

(En scroll iets naar onder voor deze kwatrijnen op de volgende link in grotere letter:

http://home.kpn.nl/hoog4140/gedichten&kwatrijnen.htm

00c33f78335171032aeed76014d8abb6_medium.
41867b190cbde3ec63b2722851e6ee39_medium.

http://innerlijke-kracht.plazilla.com/2-innerlijke-kracht

Een gehele andere visie waar ik nu totaal niet meer achter sta; Klik daarvoor hier!

http://plazilla.com/page/4295166994/wisselwerking

http://plazilla.com/page/4295157915/spirituele-gedichten-engels

Een boekbespreking enzo:

Betreft het boek: ‘Leesvermaak’ van Rob Stenders:

a07304112fd7a4bedbe84143a688c4bd.jpg

1. Reactie Boek Stenders :

Beste Rob,

Ik ben bij hoofdstuk 5 ofzo en vind het kicken om te lezen.

Ik zag echter iets van straatvrees. Ben je daar nu vanaf?

Ik heb ook straatvrees en heb zo´n anderhalf jaar een radio programma gedaan bij de

lokale omproep.

Dan vroegen ze me : “Hoe kun je dat als je straatvrees hebt?”

Ze begrijpen niet dat radio anoniem is, dat schreef jij trouwens ook in je boek.

Ik was toen bij de lokale omroep Bodegraven, toen ik een programma had.

Op zich mis ik het wel, als bezigheid, maar niet de onterechte kritiek van het bestuur, die

mis ik niet.

Als je achter de mike zat en de telefoon ging en je schrok er van en je zei dan per ongeluk

“Shit “van schrik terwijl de mike ook nog openstond,….ja dat kon niet.

Dan kreeg je later van het bestuur op je dak. Bovendien is Bodegraven streng Christelijk

dus kon er niks door de beugel. Moet je net mij hebben met mijn groffe humor….

Nu ben ik ook gelovig, maar dat wil volgens mij niet zeggen dat je niks mag.

Het bestuur van onze omroep bestaat grotendels uit oude, conservatieve, gereformeerde

mannetjes.

Nu begrijp je waarom ik het daar niet volhield. Ik bewonder jou daarom des te meer dat

je – ondanks al je tegenslagen in je carierre – doorgezet hebt, want ik weet een heel klein

beetje hoe mensen aan de kant je kunnen afzeiken.

En met mensen aan de kant bedoel ik mensen die zelf niks presteren.

Petje af, Rob!

d7a0a67c2f8ee354710c4c9d18295f28.jpg

Heb trouwens mijn site weer ge – up-dated : Welcome to: “At Pina’s”.

Schrijf je wat in mijn gastenboek? Zou gaaf zijn!

Had trouwens een titel voor de film van je boek : Robopmerkingen.

Maar dat is eigenlijk een te negatieve lading in de woordspeling, maar is niet zo bedoeld.

Ging me meer om de woordspeling.

Reactie boek Stenders 2:

Ik heb je boek uit en heb er 4 uur over gedaan in totaal. Het las lekker, op bladzijde 164

en 165 stond iets van een deal of iets financiels met een omroep ik las het maar snapte

dat niet maar dat ligt aan mij; ik vind financiele zaken moeilijk. Dus op bladzijde 164/165

begreep ik het even niet, maar de rest wel.

Ik leefde wel mee toen ik over je las met je 1e afspraak met Margje.

Jij stuntelen en ik denken-terwijl ik dat las-“Oh Rob, doe nou gewoon, op deze manier

verover je haar niet”.

Gelukkig had je later Marge toch aan de haak geslagen en iedereen die het boek had

gelezen had het jou ook gegund.

Sorry dat ik deze reactie niet op de site zet maar zo doe, per mail, maar ik kan niet op de

kx site.

Als ik het adres van de kx site intik in de browser, krijg ik niet jullie site, maar allemaal

codes!

Succes met je programma!

Joep, de hond en Erwina.

3. Opbouwende kritiek voor Rob:

Ik vind KX radio en de programma’s van Rob erg leuk, met een kanttekening.

Ik ben gelovig en met de Christelijke feestdagen wil hij nogal eens er mee spotten.

Fred zegt ook wel eens: “Kinderen van God”, hij bedoelt dit dan wel cynisch, maar daar

kan ik dan nog wel om glimlachen. Maar echt dat spotten….nee, dat vind ik niet zo…..

Aan de andere kant, wil ik ook Rob in zijn waarde laten, dat hij niet gelooft. Ik ga

natuurlijk hem geen mailtjes sturen met gelovige teksten, al zitten er wel eens gelovige

gedichtjes tussen in de mail als bijlage die ik hem stuur, maar ik heb geen zin om dat

helemaal uit te sorteren omdat ik dat naar meer mensen stuur.

Die gelovige gedichtjes zijn niet speciaal aan hem gericht. Hij kan eruit halen wat hij wil,

uit mijn mail, met gedichtjes, want hier zitten ook ‘wereldse’ dingen tussen.

Die wereldse dingen zal hij misschien lezen en die andere gelijk deleaten, dat is zijn goed

recht.

Daar zit ik ook niet mee, want zoals ik al zei, ik wil niemand iets opdringen.

Toch valt het me een beetje tegen van Rob en Fred dat ze zo kunnen spotten. Soms kan

het me heel kwetsen. Zonder dat ze het weten kwetsen ze misschien wel veel meer

mensen.

Ik verwacht niet dat het gelijk minder zal worden, het spotten, na deze mail, maar ik wil

het even gezegd hebben.

Zelf kan ik ook grapjes maken over geloof, maar als het mij te erg spotten word, vind ik

het onnodig kwetsend worden. En dat hoeft ook niet.

Dit is bedoeld als opbouwende kritiek voor de programma’s, want jullie willen in je waarde

gelaten worden dat jullie niet geloven?

Nou de Christenen willen ook in hun waarde gelaten worden o.a. door jullie manier van

radio maken, maar dan zonder spotten.

Zo kunnen we elkaar een beetje tegemoet komen. Toch?

Met gemeende groeten,

Funky Cool Erwina.

Wat dat betreft, vind je me misschien wel een non, Rob.

En zeg nou niet: “Dan zullen we jou eens even op non-actief zetten.”

dce253c06b3a6599c61c4fe45fe705de.jpg

4. Beste Rob,

Ik heb op mijn sweater “Return to Stenders” laten drukken. Zo loop ik dan rond alsof ik

zijn ex ben. 😉 Hihi, nou ja moet kunnen.

Ik heb er 2 zo, met eentje op de achterkant met de tekst:

“The only way is to switch, your radio on to KX” .

En op de andere achterkant van “Return to…” staat:

“Listen to KX,

to get your Kicks!”

Ja stom he, geen “kicKX” Dat was jammer daar kwam ik later achter.

Groetjes!

c9943d77286387facb0f00b97dccab11.jpg

5. Wat woordspelingen.

Tenessee…:

Ik word altijd zo blij als ik tennis zie….

Loop ik langs het Bodegraafs poolcentrum; He? Zijn hier dan zoveel Polen? 😉

(Nog waar ook, er zijn hier idd veel Polen, maar dat bedoelde ik niet)!

In ieder geval zijn er genoeg tegenpolen.

Bij de IQ test werden mensen gehypnotiseerd. Degenen die niet echt onder hypnose te

krijgen waren, vielen af en kregen 1 broodje.

Logisch dat je dan afvalt(!)

Als je maar 1 broodje krijgt….

Nieuw gerecht:

Met de gekke koeienziekte:

Alle gekheid op een stokje. (Sate).

Ben moe van mijn belastingpapieren invullen.

Ze kunnen het beter overbelasting noemen i.p.v. belasting…..

Ik draag altijd maar pantoffels, ik ben een echte pantoffelheld…

Bij deze woordspeling gaat het me niet om de discriminatie (ik discrimineer eigenlijk

helemaal niet) maar meer om het spelen met woorden:

Ik heet Erwina en ik ben daarmee een etnische minderheid en heb dus recht op nog een

uitkering. 😉

Jij kan dit ook zeggen bijv.: Je zegt: Ik ben uniek en daarmee een etnische….

Ik heb vanavond mijn eigen bundels aan elkaar zitten nieten.

Ik ben dus een echte nietsnut! 😉

Give me my love back, Lafbek! 😉

’t Kan heel hoog zingen en is altijd vrolijk?

Gerard Jolig! (Nee geen schrijffout, zucht, Houd toch eens je kop Gordon)!

Pina probeert tijdens “Pina’s hour” (Programma dat Pina zo’n anderhalf jaar lang bij de

lokale omroep heeft gehad) de dokter te bellen in het telefonisch spreekuur van die

dokter.

“Nou”, zegt Pina, “We zullen er wel niet doorkomen in het telefonisch spreekuur, maar dan

weet de dokter dat alles in de praktijk klopt…..”

Heeft die Heather Mills Paul McCartney toch een poot van 30 miljoen uitgedraaid!

Maar….nu komt het: Ze is niet tevreden.

Logisch toch? Op 1 been kun je niet leven….

of: gewoon met het verkeerde been uit bed gestapt….;-)

Loopt Pina met Joep in een straat. Ziet ze een naambordje met “Familie Tak” bij een huis.

Pina: “Kijk Joepie; De Takkefamilie.”

Ik heb spierpijn in mijn kaken van het lachen van gisteren, dus je kaakspieren trainen

d.m.v. veel lachen is ook een soort sport, want je krijgt er ook spierpijn van (!)

Wegwerpaansteker.

Kun je dus na het kopen weggooien: Het heet toch wegwerpaansteker? Wat heb je er dan

aan?

In Duitsland op de snelweg ; “Goh, wat zijn hier veel plaatsen die “Ausfahrt” heten”.

Modderworstelen: Ze slaan wel een modderfiguur!

Hondenweer:

Echt weer om je hond uit te laten: Hondenweer!

Parodie op: “My name is Prince and I am funky”:

“My name is Joep and I like my p…….”

Zal maar niet verder gaan….

Met dit weer voel je gewoon al nattigheid….

Tijs: “Wat zou die hond zeggen als hij kon praten”?

Pina: “Woef”!

Als ik wegga, gaat Joep blaffen, totdat ik voor hem uit het zicht ben.

“Kijk”, zeg ik dan: “Joepie protesteert, hij is ook Protestant.”

Gek he? Nou eet ik zoveel Sonja Bakker afvalcrackers (Meer als voorgeschreven, zelfs) en

ik val maar niet af…..

Een kennis van mij moet sporten om af te vallen. Hij zit te dubben: Zal ik maar gaan

vissen? 😉

Snertweer:

Het is echt snertweer; Weer om snert te eten….

Bij de monniken is een hondje dat meebidt, ergens in China of Japan.

Hij gaat dan op zijn achterpootjes staan en gaat keurg met de voorpootjes tegen elkaar.

Dit was op de radio. Mijn reactie naar Rob Stenders die er een ‘nooit grappig’ voor zijn

programma voor maakte :

—– Original Message —–

From: Erwina Hoogendijk

To: Oom Bob,

Sent: Friday, March 28, 2008 2:05 AM

Subject: Reactie op de `Eetvermaak` uitzending van de 26e maart 2008.

Beste Oom Bob/Rob,

Ik vind dat hondje van de nooit grappig niet zo bijzonder. Als mijn hond iemand begroet,

doet hij hetzelfde.

Omdat ik gelovig ben, zeg ik dan altijd :

Ik heb hem Christelijk opgevoed, ik heb een gelovige hond dat is bidden wat hij doet.

En dat zei ik al 10 jaar terug, toen hij nog pup was….dus ze hebben me daar in het

buitenland gehoord zeker…..;-)

Vergeet je zijn verjaardag niet? 29 Mei 2008 wordt Joep 10 jaar.

Stuur maar iets waar hij een hele kluif aan zal hebben!

Hihihi, this was a note from me,

Erwina.

Tot slot nog een kort gedicht:

Positief uitzicht

(op je leven)

vraagt

inzicht….

By Pina.

A good view

to your life

demands for

view on.

By Pina.

En deze:

https://tallsay.com/page/4294991967/notities-van-pien-bij-faust

Gepubliceerd door Erwina H. alias Pina Jones

Hi there.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: