https://tiny.one/PeterKoelewijn
Peter, ik werd gepest op school. Jouw muziek troostte mij.
Thank you for the music.
Omdat epilepsie in 1974 nog taboe was werd ik hierom gediscrimineerd in de vorm van pesten.
Check al mijn fanmail: https://Erwina.nl
Een gelukkig man-Peter Koelewijn. Recensie door Pina Jones.
De cd begint goed: Peter Koelewijn laat ons door muziek en tekst weten dat hij een gelukkig man is.
Zo heet de gelijknamige track aan de cd dan ook: “Een gelukkig man”.
Maar vrolijke liedjes zijn we wel gewend van Peter.
Omdat geluk echter niet iets vanzelfsprekends is, was ik toch blij, hoewel ik toch wel weer vrolijke deuntjes verwachtte van Peet.
(Ondanks het onvanzelfsprekende).
Maar de 1e song begint al gelijk goed met ook de details goed verzorgd, zoals een bij passend achtergrondkoortje erin ‘gemixed’.
Zelf dacht ik dat het in de tekst gebruikte woord: ‘Florissant’ Oud Nederlands was, omdat ik het nooit meer iemand hoor zeggen:
Terug naar de cd:
Een lekker muziekje met een vrolijke tekst.
Bij “Alles wat van waarde is, is weerloos”, pink ik altijd even een traantje weg. Gewoon, omdat ik ontroerd ben om tekst en muziek.
Tijdens dit lied is het moeilijk de ogen droog te houden. 😉
Bij de track: “Ik heb je nog voor geeen minuut gemist” snap je niet wat Peet bedoelt tot het laatste couplet. Het lijkt een soort clou en je vergeeft Peter gelijk, door de goede muziek die eronder zit, dat hij een beetje met de tekst smokkelt door de woorden ‘sterkere ik,’ in de tekst dat qua lettergrepen eigenlijk de indruk wekt dat het niet uitkomt in het rijmschema, maar dat lost Peter prima op door zijn identieke manier van zingen en componeren in zijn geheel in dit lied.
Je hoort geen gesmokkel.
Zit ernaar mijn menig dus wel in, maar dat mag dus de pret niet drukken. 😉
“Ik kan niet dansen” is een leuke Nederlandstalige Rock ’n Roll song, evenals “Respect” maar die tekst daarvan is niet leuk maar wel goed raak!
“Mijn hart wil niet meer met mij praten” is een lied dat getuigt van spijt. Spijt is een mooi ding, maar waarom komt het altijd te laat?
Het lied laat zien dat Peter, als een volwassen man, de gevolgen ervan aanvaardt/accepteert. Maar dan misschien wel met tegenzin.
Hij gaat er in ieder geval positief mee om door er een mooie song van te maken.
“Morgen is nog zo onzeker”, “St. Maarten”, “Zo bang om te vliegen”, “Vlij je dicht tegen mijn hart” , “Iets ten westen van de zon”, &”Hou me heel stevig vast” : Ouderwets gave tracks! Zoals we van Peet gewend zijn.
Bij “Jij is mijn lief” geniet ik ook van de muziek maar het meest van de poetische Peter Koelewijn.
Lief liedje.
Reactie op: Respect.
Hey Peter,
Dit is een oud gedicht van me, maar ik moest eraan denken toen ik jouw nummer hoorde.
Het heet sociaal (Het is de maatschappij).
Eenheid in de wereld, eenheid in de kerk;
Gereformeerd of katholiek, ’t Is allemaal gekkenwerk.
De baby is reeds anarchist, ja maar dat is toch ook niet raar;
Want de opa’s van tegenwoordig zijn toch ook nog punkies, nietwaar?
Toch niet? Wat vreemd en uit de tijd maar; wat doet hij dan?
O, is hij secteleider, dat wil ik ook worden in mijn volgende leven, ik ga in de leer bij die
man.
Och nee toch maar niet want dan is een pacifist nog origineler;
Nee, ik word een met pensioen-gaande helderziende, anders word ik met de dag scheler
Copyright: 1981,
Erwina.
Nog een reactie op: “Alles wat van waarde is, is weerloos”:
Geluk zit idd in de kleine dingen. Kijk maar naar volgende gedichtjes:
Geluk 3.
Je bent blij,
want je kent geluk.
Je voelt je vrij
en je dag kan niet meer stuk.
Geluk 4.
Een vogel zingt
alleen voor jou.
Daarom alleen al
kan ik me
gelukkig voelen,
nou.
Geluk 5. (Inzending schrijfwedstrijd).
Geluk is makkelijk te vinden;
Ik zal er geen doekjes om winden.
Ga naar buiten,
ga wat lopen fluiten.
Sta er gewoon open voor,
en jouw zon breekt door!
Geluk 6. (Inzending schrijfwedstrijd).
Geluk is te vangen.
Kuiltjes in je wangen.
Gewoon lol in je leven,
Maar geluk valt ook
weg te geven.
Geluk 7.
Lach eens naar een ander,
het maakt hem zo blij.
Maak een praatje
met een ander,
en goed voelt zich zij.
‘Levenswijsheid’.
Een ongeluk zit in een klein hoekje.
Het geluk ligt op straat.
Liefde haal je niet uit een boekje.
Haat maakt dat de wereld wéér
een stukje vergaat.
Over een uitnodiging van mijn idool:
Ik stuur Peter sinds 1980 songteksten. Hij stuurde altijd korte briefjes terug zoals:
https://home.kpn.nl/hoog4140/lettersartists_bestanden/brief-10.htm
(Hondenpoep schreef ik in 1981, maar stuurde ik pas op naar Peter in 1984).
Zie voor meerdere brieven die ik terugkreeg van hem:
https://home.kpn.nl/hoog4140/lettersartists.html
Ik werd ergens in de jaren 80 opeens opgebeld door Peter met de vraag of ik eens in zijn Entertainment Bureau wilde komen in Hilversum.
Ik antwoordde dat ik nog niet durfde.
Echter, door de jaren heen, bleef ik hem teksten sturen. Ook toen ik, voor een korte periode, naar Rotterdam ging.
Van 1989 tot 1991 heb in Rotterdam gewoond en in die periode was het, dat Peter Koelewijn, mij weer belde met dezelfde vraag als eerder toen hij voor de 1e keer belde in de jaren 80.
Pien in Rotterdam bij: “De Koperen Hoorn”:
Ditmaal was ik er wel klaar voor.
Mijn vader bracht mij naar het station in Alphen aan den Rijn op de afgesproken datum en ik ging met de trein. Toen de bus in Hilversum naar Vaartweg 168.
Ik vroeg de buschauffeur of ik goed zat maar of de buschauffeur wist er niks van of hij gaf geen krimp.
Hierdoor stapte ik zenuwachtig uit.
Vaartweg 168 zag er uit als een garage/schuur. Maar ik zag toch een bel met een intercom.
Het ergste vrezend, belde ik aan. Ik zei dat ik een afspraak had door de intercom en die vrouw zei dat ik naar de zijkant van het pand moest lopen.
En inderdaad: Daar zat een deur. Ik moest naar boven.
Ik kwam langs een man in een kantoor boven en ik geloof nog een vrouw, en toen ik doorliep naar het 2e kantoor na het kantoor van die man, zag ik brievenstandaards staan op een bureau waarop ik 2 singletjes geklemd zag staan tussen die brievenstandaards dus,die ik ooit naar Peter had gestuurd van ‘Amber’.
Hij bewaarde dat dus! Leuk!
Toen kwam ik in een vertrek waar ze me vertelden te wachten.
In dat vertrek zag ik aan de muur allemaal Veronica gidsen waarop, op de voorkant, Tatjana had geposeerd.
Toen ik vertrok, van huis, dacht ik er aan om een camera mee te nemen. Maar ik dacht: “Ach, Peter is zo gewend dat mensen hem als artiest behandelen, daar zal-ie-wel van balen, want uiteindelijk is hij ook een mens.
Om rekening te houden met Peter, nam ik dus geen toestel mee.
Maar als je in mijn diepste binnenste keek, wist je, dat ik er GRAAG één had meegenomen!
Maar goed, verder, ik zat te wachten en daar kwam Peet aan die zich verontschuldigde dat hij te laat was.
Hij vroeg om mijn map met songteksten waarvan hij me gevraagd had, die mee te nemen.
Ik liet hem de map zien. Ik had o.a. een vrije vertaling daarin zitten van “Lust for Life” vam Iggy Pop getiteld: “ Levenslust”.
Peter zag die tekst en hij zei:
“Lust for life dat is toch van eeeeh…’
“Iggy Pop” schoot ik hem te hulp.
“Oja” zei hij.
Vervolgens had hij mijn tekstje “Hondenpoep” in zijn handen.
“Ja” zei hij: “Weet je wat mijn punt bij deze tekst is? Moet je wel een liedje maken over iets dat negatief is”.
“Ja dat is wel zo” beaamde ik.
“Mag ik een vraag stellen”? vroeg ik.
Peet: “Ja hoor”.
Ik: “Als artiest moet je zeker heel erg in jezelf geloven; Zelfs een soort ‘kapsones’ hebben, anders red je het niet”?
Peet: “Ja dat is in zekere zin wel zo”.
Overigens wil ik hier niet mee beweren dat Peter ‘kapsones’ heeft. Raar woord eigenlijk: “Kapsones” (!)
Trouwens ik had het woord chicks (meisjes) in “Lust for life” vertaald als “Kippen”.
Ik dacht een chick is een kip dus chicks….Wist ik veel!
Maar Peter zei daar niks van… ☺
Later heb ik hem geschreven dat je toch je tòch wel een liedje kon maken over iets negatiefs omdat SNIP dit ook had gedaan met “Ik ben verkouwe” op de wijze van “I got the power” van SNAP.
Ook was er een krantje van een laag niveau in Alphen aan de Rijn in de jaren na 91, ‘Nieuwsweek’, dat Pater Moeskroen een soort afkraakte met ‘Roodkapje’ (geproduceerd door Peet) door te zeggen dat ene R. Groeneveld als 1e met een versie van “Roodkapje” was gekomen. (Ik hoop dat ik de naam Groeneveld goed heb onthouden).
Dat was dus weer zo’n goedkoop verhaal in Nieuwsweek.
Enigszins gebelgd stuurde ik dat artikel naar Peter met het telefoon nummer van de redacteur erbij.
De week daarop stond er een erratum in die krant die Peter had opge-eist!
Haha! Rechtvaardigheid! Mijn doel was bereikt!
Ik had eigenlijk ook nog een appeltje te schillen met de redacteur, Eric, dus achteraf dacht ik: “Kijk nou! Wie goed doet, goed ontmoet”!
Maar ik was dus bezig te vertellen van mijn bezoek aan Peter.
Aangezien mijn moeder vorige week mijn treinkaartje heeft gevonden van dit bewuste bezoek, kreeg ik het idee een verslag te maken van dit bezoekje.
Toen ik het pand verliet zag ik aan de binnenkant van de deur een blad geplakt met daarop de tekst: “Entertainment Buro” Ik prefereer “Bureau” als ik het over zoiets heb, maar ik geloof dat er daar “Buro” stond.
Maar goed, dit bezoekje was in Juni 1990.
Dit is het treinkaartje:
Map zoals meegenomen naar Peet:
(Peet vroeg: “Mag ik op je map schrijven?)”
Natuurlijk! Wat een eer!
Ik schreef mijn songteksten vroeger altijd vanuit de hij-vorm en stuurde dat dan naar Peter, zodat hij het zo in kon zingen zonder er iets aan te hoeven veranderen.
De 1e brief die ik kreeg van Peter was dus gericht aan :
“Dhr. E. Hoogendijk”.
Het vervolg van “Hondenpoep”: “Dogshit”.
Ode aan Peter Koelewijn. Die Peter Koelewijn,die mag er zijn.Hij rockt de mussen van het dakmaar daar moesten ze toch al afis dat een bak! Hij zingt nl dat iedereenvan het dak afmoet komen.Nou nou,wat een grote mond;Dat durf ik nog nietin mijn dromen! Maar Peter welmet zijn ‘grote mond’.Daarmee schreeuwt hijin het rond. En het klinkt niet als geschreeuw:Nee; het klinkt mooi;als talentvan de eeuw! Dit is nietveel geschreeuwenweinig wol;Nee; Dit isschreeuwen metregelrechteLOL! Meer van Pina Jones?:
Pina Jones' Corner. 
Eén opmerking over 'Peter Koelewijn'